Margines #1 - Death And Night And Blood

Z racji tego, że Arkham powoli robi się wyrzutnią do innych stron, postanowiłem zadbać o jakiś stały, przynależny do niego cykl. Dostaniecie więc co jakiś czas trochę pseudofilozofii, blogowego ekshibicjonizmu i notatek z marginesów tego całego bajzlu.


Druga w nocy. Próbuję pisać o drugim zbiorczym tomie jednej z ważniejszych współczesnych serii komiksowych - Berlin: Miasto dymu. Na uszach mam słuchawki, a w nich pobrzmiewa mająca mnie wprowadzić w odpowiedni nastrój płyta Towering Inferno - Kadish.

Minął prawie rok, odkąd rzuciłem palenie, mimo to w tej chwili cholernie chce mi się palić. Tym bardziej, że w owym komiksie wszyscy jarają jak smoki. "Dzięki Bogu za tani tytoń..." stwierdza na kartach komiksu jedna z postaci. Gdy chwilę później jem coś w kuchni uświadamiam sobie, że ja również żyję w nieciekawych czasach. Nie mam pracy, ale dzięki Bogu mam co jeść. Gdy ostatnio gadałem z Tomem Bardamu mówił mi, że śmierć z głodu w naszych czasach i w naszym kręgu kulturowym nie istnieje... "martwi mnie bardziej fakt, że nie można pić w przytułkach", dodał po chwili.

Zastanawiające, że Lutes - autor Berlina - nie wykorzystuje (jeszcze) analogii tamtego okresu do czasów chrystusowych, gdy za każdym rogiem stał inny prorok oferujący jedyną słuszną alternatywę. Niemniej jest to oczywiste i bardzo widoczne - przemawiają na wiecach i parkach, każdy z nich oferuje zbawienie narodu niemieckiego. Nasze czasy są jednak inne. Jesteśmy w większości całkowicie spacyfikowani przez innych bogów i innych proroków - technologie, cywilizacje, czy co tam chcecie. Teraz pono przewroty państwowe wywołuje Facebook. Windows i Google przeprogramowało nam mózgi. Jak tak teraz o tym myślę... Wszyscy ci fanatycy poprzedniej ery mieli rację. Wszyscy. Od Teodora Kaczyńskiego po księży intuicyjnie personifikujących to COŚ jako zło i twierdzących że "rock and roll to diabeł, który zabierze duszę waszym dzieciom". No i zabrał...