"That is not dead which can eternal lie, And with strange aeons even death may die."

Proza Samotnika z Providence towarzyszy mi od późnego dzieciństwa - czyli już jakieś piętnaście lat. We wczesnej młodości kształtowało mnie wielu pisarzy i artystów - od Jima Morrisona po Hermana Hesse - ale w moim osobistym panteonie  tylko pozycja Lovecrafta nie została do dziś zachwiana.  Cały czas wracam do jego twórczości, a jego postać z każdym rokiem staje mi się coraz bliższa.

Pamiętałem o jego urodzinach (które jakby kto nie wiedział wypadają dziś), ale nie planowałem na ten dzień nic szczególnego. Naszło mnie jednak, żeby zrobić remanent w mojej skromnej kolekcji. Mam w niej jeszcze sporo braków i postanowiłem sprawdzić na czym stoję - szczególnie jeśli idzie o publikacje prasowe, które mam zamiar uzupełnić w pierwszej kolejności. Skoro już to powyciągałem, to postanowiłem obfotografować i pochwalić się tym na blogu. Lovecraft był skromny, ale w listach czasem wspominał o rarytasach, które miał w swojej kolekcji i wydaje mi się, że taki hołd by mu się podobał.

Po raz pierwszy opowiadanie Lovecrafta pojawiło się u nas w grudniu 1959 na łamach Przekroju. Przez następną dekadę ukazało się ich jeszcze kilka - niektóre publikowano w częściach, niektóre pojedynczo. Brakuje mi jeszcze paru. Na zdjęciach znajdują się numery w których można znaleźć "Kolor który spadł z nieba" (numery 849, 850 i 851 rok 1961, znany później jako "Kolor z prze­stwo­rzy") , "Zimno" (numer 855, rok 1961) i "Potwór na progu" (numery 1219 – 1220, znany później jako "Coś na progu").

A tak to wyglądało w środku: 

Z prozą Lovecrafta zetknąłem się po raz pierwszy za pośrednictwem magazynu poświęconego grom fabularnym "Magia i Miecz". Mam  sporo numerów, ale akurat ten już się nie uchował. Następny był zbiór opowiadań wydany przez S.R., prawdopodobnie "Dagon", którego na przestrzeni lat również straciłem (dobry zwyczaj - nie pożyczaj!). Do cyklu z S.R mam największy sentyment. Bardzo poszukuję wydanego przez nich zbioru "Przypadek Charlesa Dextera Warda". Chodzi dokłądnie o to wydanie : klik. Jeśli ktoś ma i nie stanowi on dla niego wartości sentymentalnej, to chętnie odkupię!  Na fotce poniżej trochę wydań z poprzedniej dekady (wbrew pozorom tytuł zbiorów "Najlepsze opowiadania" kłamie - to zdecydowanie nie są najlepsze opowiadania HPL-a), trochę S.R. z lat 90tych, legendarne wydanie "Zew Cthulhu" z lat 80tych i jego przedruk pod szyldem "Szep­czący w ciem­no­ści" z 1992 roku. Na czubku załapała się antologia opowiadań Kuttnera, w których mniej lub bardziej nawiązywał on do twórczości Lovecrafta - bardzo fajna rzecz.

 

Produkty uboczne. Komiks ze znakomitymi rysunkami Enrique Brecci wydany u nas w serii Obrazy Grozy i, luźno nawiązujący do cthulhowej estetyki, komiks Sandovala "Wybryki Xinophixeroxa".  Ta mała książeczka o tytule "Zagadka rezerwatu" to trudna do zdobycia cthulhowa paragrafówka (jeszcze się za nią nie zabrałem). Z tyłu widać dwa dodatki do gry fabularnej "Zew Cthulhu", w którą nie grałem juz ponad dekadę. To stosunkowe  świeże egzemplarze w moich zbiorach, spotkałem je jakiś czas temu bardzo tanio, nie mogłem się powstrzymać i kupiłem. Obudziło to we mnie tęsknotę za tą formą rozrywki i mam nadzieję, że jeszcze uda mi się w "Zew" pograć.  Publikacje RPG z tamtego okresu bywają dziś trudno dostępne, więc jeśli macie w szafach  czy piwnicach jakieś cthulhowe dodatki albo podręcznik, to ja chetnie przyjmę lub odkupię.

Publicystyka. Czasopismo "Kruk", którego ukazały się bodaj całe dwa numery, biografia napisana przez S.T. Joshiego (bardzo dobra, ale sam Joshi działa mi na nerwy - ale o tym może innym razem), "Nadnaturalny horror w literaturze" czyli eseje Lovecrafta o grozie, eseje Houellebecqa o Lovecrafcie (opinie na ich temat są podzielone, ale ja polecam) oraz drugie wydanie "Necronomiconu" który, przeklęty, postanowił nie ukazać się na focie.